 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
Ems I.H. van Soest: Joke wordt mensch. Meisjesroman uit Indië
Het verschil tussen beide gezinnen blijkt erg groot. Thuis zijn de banden onderling hecht en is de sfeer warm. Bij Dolly gaat iedereen een eigen weg; moeder werkt als vrijwilligster voor de 'Vereeniging tot behartiging van het Indische Kind', maar laat het werk door een secretaresse doen. Ondanks de wensen van thuis, gaat Joke met Dolly 's avonds uit. Daar ontmoet ze de aantrekkelijke Van Donker Creeken, handelsman en fuifnummer. Ze is gecharmeerd van hem, maar leert dat door verschillende teleurstellingen te verbergen. Dan storten de zaken van Dolly's vader in. Het gezin moet ernstig bezuinigen. Dolly's vader krijgt een zenuwinzichting, haar moeder weet nauwelijks van te doen en Dolly zelf verlooft zich acuut met een doodgoede betrouwbare jongeman. Dan blijkt de kracht van Joke. Ondanks de gemengde gevoelens die ze heeft over de situatie, treedt ze handelend op, zowel in het huiselijke als in het zakelijke domein. Dat is de beproeving die haar uiteindelijk "mensch" maakt en haar ook liefdesgeluk schenkt. Een mooie roman is dit, met veel inkijkjes van het jaren '30 leven in Soerabaja. Omgeving, uitgaansgelegenheden, bedienden, handelsconnecties, alles komt, zij het fragmentarisch in beeld. Dat een meisje veel meer kan dan ze denkt als ze eenmaal beproefd wordt, zal voor Ems'lezeressen een bemoedigende gedachte zijn geweest. Empowerment is het, al heette dat nog niet zo toen Joke wordt mensch verscheen. Deze editie: Alkmaar: Uitgeverij Kluitman,
1936 |
Joke van Waanderen is achttien jaar en zoals ze in haar dagboek schrijft, "in
alle opzichten een meisje van mijn tijd". Maar ze is kinderlijker, wat
haar ouders met zorg vervult. In het gezin is ze onrustig. Daarom stuurt haar
moeder Joke uit logeren, naar een vriendin van haar in Soerabaja, waar een ander
meisje is, Dolly genaamd. 